Από  την Επανάσταση του 1821  και  μετά, η διοικητική κατάσταση  της  επαρχίας  Τροιζηνίας,  και οι διατελέσαντες  πρόκριτοι, διοικητές, πρόεδροι και δήμαρχοι-   με βάση τα στοιχεία  που έγινε δυνατό   να συγκεντρωθούν -  έχουν ως εξής:

         (Δείτε παράλληλα  ΟΙΚΙΣΜΟΙ ΤΡΟΙΖΗΝΙΑΣ   και  ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ)

=== Επιστάτες, Σύντυχοι (από sindaco=δήμαρχος ιταλικά), προεστώτες, στοιχεία που μας παραχώρησε ο κ. Ανώνης Βιρβίλης

=== Στις 11 Δεκεμβρίου του 1822 ο αρχιγραμματέας της Επικράτειας επέβαλε ποινές: Στους τιιμωρηθέντες και ο  Χαράλαμπος Πάλιογλους.

===   Την 30 Απριλίου 1823 ο Πόρος δεν μπορούσε να στείλει παραστάτη. στη Συνέλευση:

         Ωστόσο στην Β Εθνοσυνέλευση του Αστρους  του 1823 συμμετείχαν ως πληρεξούσιοι του Πόρου οι Κωνσταντίνος Α. Δουζίνα, και ο Σταμάτης πρώην  Οικονόμου. Αλλά τελικά μετά από απόφαση της Συνελεύσεως   έμεινε μόνο ο Οικονόμου.

         Στις  5  Μαίου 1823  οι πληρεξούσιοι του  Πόρου  ζήτησαν να μείνει το νησί ενωμένο με την Κορινθία. Αλλά δεν έγινε δεκτό.

         Στις  8  Μαίου 1823 έπαρχος Πόρου Αιγίνης Αγκιστρίου και Σαλαμίνας ορίστηκε από το Εκτελεστικό  ο Ιωάννης Λιβαδίτης.

                    Η κόρη του Λειβαδίτη  κατά Ντυπρε

O  Iωάννης Στάμου Xονδροδήμας ή Λογοθέτης, ή Λιβαδίτης ήταν, πανίσχυρος «κοτσάμπασης» της Λειβαδιάς, 1825.  Ελέγετο και  Κόμης της Λειβαδιάς, πρόκριτος.
       Φιλικός  (κατηχήθηκε το 1819 από τον Αθανάσιο Ζαρίφη), από του σημαντικότερους προκρίτους της Βοιωτίας, που διαδραμάτισε ενεργό ρόλο στα πολιτικά πράγματα των πρώτων χρόνων της Ἐπανάστασης. Ἔμπορος με ευρύτατη δραστηριότητα σε ολόκληρη την Ἑλλάδα, αλλά και σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες. Πήρε το οφίκιο του λογοθέτη και το κράτησε ως επίθετο. Ολοι σχεδόν οι περιηγητές της προεπαναστατικής εικοσαετίας φιλοξενήθηκαν στο αρχοντικό του.  Ἐργάστηκε για τη διάδοση της επαναστατικής ιδέας στην περιοχή του και διέθεσε σημαντικά ποσά. Από τους πρωτεργάτες της εξέγερσης στη  Λειβαδιά, αναφέρεται ότι μαζί με τους Διάκο, Φίλωνα, Μπούσγο και τον Νάκο προετοίμαζαν την εξέγερση. Το 1820 είχε κατηγορηθεί μαζί με τους άλλους προκρίτους από τον Τούρκο βοεβόδα ότι ήταν πράκτορες του Αλή Πασα και είχε ζητήσει να καταδικαστούν σε θάνατο, αλλά τελικά αθωώθηκε.  Το 1821 εκλέχτηκε πληρεξούσιος Λειβαδιάς, αργότερα ορίστηκε μέλος του Ἐκτελεστικού.  Το  1824 χρημάτισε Ἔπαρχος.

        Στις 21 Μαίου  1823 ο πληρεξούσιος  της Αίγινας Σπύρος Μάρκελος  ζήτησε και έγινε δεκτό από το Βουλευτικό να γίνει η Αίγινα  πρωτεύουσα της επαρχίας  Αιγίνης – Πόρου-Αγκιστρίου  και  Σαλαμίνας

===   Στις 15 Ιουνίου 1823 ορίστηκε έπαρχος κάτω Ναχαγιών - στις οποίες υπαγόταν και η Τροιζηνία -  ο Ιωάννης Γκίκας,  με υπογραφές Πετρόμπεη  Μαυρομιχάλη, Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, Σωτήριου Χαραλάμπη και Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου:

            Αρχείο Ελληνικής Παλιγγενεσίας Βουλής

= == 1825  πρόκριτος ήταν  και   ο Νικόλαος  Κωσταντή   Γκίκας

===  Στις 4 Μαρτίου του 1826 εξελέγησαν οι πληρεξούσιοι της Επαρχίας Νήσου Πόρου,  Γεώργιος Π. Κριεζής και   Κωνσταντίνος Γ. Δουζίνας.

                                                                                                                                                                  Αρχείο Ελληνικής Παλιγγενεσίας Βουλής

=== 1828 διοικητής επαρχίας Τροιζηνίας  διορίστηκε από τον Καποδίστρια  Ο Νικόλαος Κωνσταντή Γκίκας.

*** Οι εκλεγμένοι επιστάτες του Κοινού του Πόρου για το έτος 1828 ήταν οι Λογοθέτης (ή Λογιώτατος) Κωνσταντής Δουζίνας και Καπ[ετάν] Πάνος Γεωργίου Καλή με Γραμματείς τους Nικόλαο Οικονόμου και Γεώργιο Χριστόδουλου Παπακυριάκου. Το Δημογεροντείο αποτελούσαν οι Σταμάτης πρώην Οικονόμου, Γεώργιος Δημητρίου Κριεζή και Αναγνώστης Κωνσταντή Οικονόμου. Η ανάδειξη προεστώτων, κατά παράδοση, γινόταν τον Φεβρουάριο, πριν την έναρξη του οθωμανικού φορολογικού έτους που άρχιζε τον Μάρτιο. Δεν είναι γνωστό πότε ακριβώς έγιναν οι εκλογές του 1828 για την ανάδειξη δημογερόντων στον Πόρο. Το βέβαιο είναι ότι είχαν καθυστερήσει, όπως και σε πολλά άλλα μέρη. Πιθανολογείται ότι θα πρέπει η εκλογική διαδικασία να έγινε το αργότερο κατά μήνα Ιούλιο. Αντίστοιχες εκλογές έγιναν αρχές Αυγούστου στην ‘Ύδρα (Γενική Εφημερίς, αρ. 59 της 15 Αυγούστου 1828) και αρχές Σεπτεμβρίου στις Σπέτσες (Γενική Εφημερίς, αρ. 65 της 5 Σεπτεμβρίου 1828). (ΑΝΤΩΝΗΣ ΒΙΡΒΙΛΗΣ : ΑΡΓΟΣΑΡΩΝΙΚΟΣ  Πρακτικά του Α' Συνεδρίου Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Αργοσαρωνικού, Πόρος  τόμος Γ', Αθήνα 2008).

=== 1829, Σεπτέμβριος διοικητής  ο Κωνσταντίνος  Αξιώτης.  Κατόπιν  οι  Γεώργιος Γλαράκης,  Κωνσταντίνος Ράμφος το 1831.

      Τον Οκτώβριο του 1829 αρχίζει η έρευνα για τη διάθεση και αξιοποίηση της Εθνικής Γης. Και  έπεται συνέχεια. Δείτε και ΔΙΑΝΟΜΗ:

      Στις 3 Φεβρουαρίου του 1830 ο Κυβερνήτης Ιωάννης Καποδίστριας ζήτησε την ενίσχυση της  Εκκλησιαστικής Σχολής του Μοναστηριού.Ο Κυβερνήτης  είχε πληροφορηθεί με μεγάλη χαρά τη λειτουργία της Σχολής.  

     Τον Ιούνιο του 1831 η καγκελαρία (διοίκηση) του Πόρου  απαρτιζόταν από τους Ποριώτες Δημογέροντες: Λογοθέτη Δουζίνα και Γιώργο Χριστόδ. Παπακυριακού και τους Επιστάτες και Συνδίκους: Αναγνώστη και Κυριάκο Δουζίνα και Μάνθο Πιπίνη (-νο).

       Οπλαρχηγός της Επανάστασης ο επίσης Ποριώτης  στρατηγός  Χριστόδουλος Μέξης που σκοτώθηκε λίγο αργότερα,

      Πριν από το γεγονότα του 1831  προηγήθηκε  η δραπέτευση  του  Π. Μαυρομιχάλη. Αποστολή επιστολών των αντιπρέσβεων επί των γεγονότων Πόρου   την 27-7-1931.

=   Στις   25  Οκτωβρίου 1831,  μετά τη δολοφονία  του Καποδίστρια, ο διοικητής του Πόρου και οι κάτοικοι του νησιού,   εξέφρασαν  την   ευπείθειά τους στη  Διοικητική επιτροπή (Δείτε ονόματα ποιοι ήσαν).

       Οι ξένοι, Αγγλογάλλοι  και Ρώσοι, είχαν και πάλι κάνει το θαύμα τους. Είχαν προκαλέσει έναν εμφύλιο.

        Πολλά   για την ανάμειξη των  ξένων μαρτυρούν οι επιστολές που δημοσιεύονται εδώ.

= 15 Απριλίου 1833  (ΦΕΚ 12)  καθορίζεται ότι η επαρχία Τροιζηνίας, υπάγεται στο  Νομό Αργολιδοκορινθίας, και  έχει έδρα τον Πόρο με έμβλημα τον Ποσειδώνα  κρατούντα τρίαινα.

=  10  Μαϊου  1834 (ΦΕΚ 19) η επαρχία Τροιζηνίας μετονομάζεται  σε επαρχία Καλαυρίας και περιλαμβάνει τους Δήμους Καλαυρίας (Πόρος), Μεθάνων ,  Τροιζήνος  και  Δρυόπης.

=  20  Ιουνίου (2 Ιουλίου) 1936 (ΦΕΚ  28) την επαρχία   Καλαυρίας  αποτέλεσε ο ομώνυμος Δήμος, υπαγόμενος στη διοίκηση Υδρας.

=   1836  -1838  Κωνσταντίνος Λ. Δουζίνας

=  1838 - 39 Δημήτριος Οικονόμου

=  1840  ο Πόρος γίνεται έδρα του Δήμου  Τροιζηνίων. Περιλαμβάνει  Πόρο, Γαλατά, Δαμαλά, Τακτικούπολη. Αλλος Δήμος είναι ο  Δήμος Δρυόπης, με έδρα το Κάτω Φανάρι. Περιλαμβάνει  ακόμη τα   Σκαπέτι, Καλλονή, Ανω  Φανάρι, Καρατζά,  Αγ. Ελένη .

 =  1842 - 45  Γ. Παπακυριακού

 =  1852  Γ. Κριεζής

 =  1853, δήμαρχος  ο Β. Γ. Κριεζής

 =  25-5-1856        ο   Γεώργιος  Νικολού ( το  έγγραφο  διορισμού του εδώ)

 =  1857 - 62  Σπ. Καραμάνος

 =  1862   Λ.  Κριεζής

 =  1864-1865  ο Αναγνώστης   Λογοθέτης

 =  1867   ο  Κ. Λ.  Δουζίνας

 =  1867-1868  ο Ιωάννης Δροσινός

 =  1869   ο Θ. Οικονόμου

                                           ***  Το  1870   έπαρχος Υδρας - Τροιζηνίας  ήταν  ο   Ι.  ΜΕΓΑΠΑΝΟΣ   ΦΕΚ 31/1869

                                  ***  Το  1870   έπαρχος Υδρας - Τροιζηνίας  ήταν  ο   Ι.Η.Σακελλαριάδης   ΦΕΚ 21/1870

 =  1871-1873  ο Δ. Κ. Οικονομόπουλος

=  1877-1878  ο Θ  Οικονόμου. Ο  Θ.   Οικονόμου   1820-1888 ήταν   γόνος εύπορης Ποριώτικης   οικογένειας    προκρίτων

    και αγωνιστών του ’21, δραστήριος δήμαρχος Τροιζηνίων 1874-78. Σχεδίασε την ύδρευση του Πόρου από τις απέναντι

    πηγές του Μπέλεση που υλοποίησε ο διάδοχός του Σπύρος  Καραμάνος το 1881.

                                            ***      25 Αυγούστου 1878  έπαρχος  Υδρας Τροιζηνίας ήταν  ο  Αγις Κλεομένης

 =  1879-1887   ο Σπυρ. Δ. Καραμάνος .    Με το διάταγμα  ΦΕΚ 51  26-7-1879  προβλέφθηκε  η Τροιζηνία  να εκλέγει δύο Βουλευτές.

                         Και με το διάταγμα  ΦΕΚ 74  20-1-1880 να εκλέγονται Επαρχιακοί Σύμβουλοι  6 από το Δήμο Τροιζήνος  Β τάξης, 6 από τα Μέθανα

                         Γ τάξης και 3 από τη Δρυόπη Γ τάξης.

                       ===  Στις  5 Ιουλίου 1882  συστήθηκε   Επαρχείο Τροιζηνίας  με έδρα  τον Πόρο,  ΦΕΚ   61/1882

 =  1887  10 Μαϊου  ο Μαρίνος Α. Μαρίνης  λόγω παραιτήσεως  του Καραμάνου.

 =  1887   7 Ιουλίου  Ιωάννης Χρυσανθόπουλος. Στις 5-7-1882, συστάθηκε το Επαρχείο Τροιζηνίας με έδρα τον     Πόρο.

    Το παλιό Δημαρχείο, δίπλα στην Ηλεκτρική

 =  1891-1903   δήμαρχος  ο Γεώργιος Κορυζής-πατέρας  του μετέπειτα πρωθυπουργού  Αλέξανδρου Κορυζή

 =  1903-1907   ο Βασίλης  Ζαχαριάδης.

 =  1907-1914   ο Σ. Μετζελόπουλος ( 31-8-1912    -ΦΕΚ  262 Α- ο  Πόρος γίνεται ξεχωριστή  Κοινότητα, που προήλθε από το Δήμο Τροιζηνίων.

 =  1914-1919   πρόεδρος της κοινότητος Πόρου  ο Χ.  Χρυσανθόπουλος.

 =  1919-1920      ο Δ.  Συξέρης.

 =  1920-1921   ο  Χ.  Χρυσανθόπουλος

 =  1921      ο    Ευάγγελος Μαντόπουλος.

 =  1922-1929   ο  Πέτρος   Βέττας

      To  1927  ο Ιωάννης Παπαδόπουλος, αλευροβιομήχανος, εδώρισε  το ρολόϊ  του Πόρου  και το Ηρώο Πεσόντων.

            Διετέλεσε βουλευτής  και ήταν γιος  του εμπόρου  Χαράλαμπου Παπαδόπουλου.

 =  1929-1933  ο   Ανδρέας Παπανδρεάδης

 =  1933-1934  ο  Αν. Φράγκος

 =  1934-1935   ο Αχ. Παπαντωνίου (δενδροφύτευσε   τη Σφαιρία)

 =   1936-1940   ο   Ευάγγελος Μαντόπουλος( Πόρος – Γαλατάς  γίνονται για λίγο Δήμος  αλλά μετά μερικούς μήνες πάλι κοινότητα).

 =  1940-1941  πρόεδρος  ο  Ι. Αντωνιάδης

 =  1941-1942   δήμαρχος  ο Ι. Αντωνιάδης  ( Με το  ΝΔ 325/41    ΦΕΚ 257 Α, ο Πόρος γίνεται ξεχωριστός  Δήμος  και πρωτεύουσα  της επαρχίας Τροιζηνίας).

·         1942-1943   δήμαρχος ο Αχ. Παπαντωνίου – εκτελέστηκε  από  ένοπλους  της αντίστασης.

·         1943             Γ. Κωστελλένος   (δημαρχεύοντες):

·         1943             Απόστολος  Γάτσινος

·         1944             Δημ.Αρ.Σαμπάνης-πνίγηκε στο ναυάγιο του «Χειμάρρα  στις 20-1-1947, στον Ευβοϊκό.

·         1944             Αθ.  Παντελάκης

·         1945-1946     δήμαρχος  ο Νικ. Π.  Σαμπάνης                                                            

·         1946       ο   Κ. Δημητρίου

·         1946-1948    ο Ευαγ. Μαντόπουλος

·         1948-1950   ο  Χρ. Συξέρης

·         1950-1951  ο  Α. Δημόπουλος

·         1951-1953   ο  Χρ.Συξέρης                                                                                                

·         1953-1960 ο   ναύαρχος  Ιωάννης Χατζηλουκάς

·         1961-1963    ο Ανδρέας Βέττας  (πέθανε 27-6-63)          

·         1963-1964   ο Λεωνίδας Δωρής- εξελέγη από το  Δημ. Συμβούλιο   

·         1964-1967   ο Παν.  Αρ.  Σαμπάνης              

·         1967-1973  ο Χρήστος Μανιάτης –διορισμένος

·         1973-1974  ο Χρ.Κουλαρμάνης   - διορισμένος

·         1974-1975  ο Σ. Ελένης - υπηρεσιακός                          

·         1975-1990    ο  γιατρός  κ.  Στέλιος   Σολωμονίδης                     

·         1990 -  2006    ο μαθηματικός - οικονομικός επιστήμων κ.  Σπύρος Σπυρίδων .                                             

     Γεννήθηκε στον Πόρο το 1954 όπου και τελείωσε τη βασική του εκπαίδευση. Συνέχισε τις σπουδές του και αποφοίτησε από το Μαθηματικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές σπουδές του στο Προγραμματισμό - Ανάλυση Ηλεκτρονικών Υπολογιστών στο Εθνικό Κέντρο Ερευνών ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ.
     Υπηρέτησε τη στρατιωτικού του θητεία ως έφεδρος αξ/κος στο Π.Ν.
     Είναι παντρεμένος και έχει τρία παιδιά Ομιλεί Αγγλικά.

   Το ενδιαφέρον του για τα κοινά αρχίζει πολύ νωρίς και εκφράζεται αρχικά με τη ενεργό  συμμετοχή του ως μέλος Διοικητικών Συμβουλίων σε διάφορους Συλλόγους.

Το 1982 εκλέγεται για πρώτη φορά Δημοτικός Σύμβουλος σε ηλικία 27 ετών.

            ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ

= Δήμαρχος Πόρου από το 1991 έως και σήμερα. Εξελέγη το 2002 για τέταρτη συνεχόμενη τετραετία με ποσοστό 69,3%.

= Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου (Δ.Σ) της Κεντρικής Ένωσης Δήμων και Κοινοτήτων Ελλάδος (Κ.Ε.Δ.Κ.Ε.) από το 1999 μέχρι σήμερα.

= Μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής (Ε.Ε) της Κεντρικής Ένωσης Δήμων και Κοινοτήτων Ελλάδος (Κ.Ε.Δ.Κ.Ε.) από το 1999 μέχρι σήμερα.

= Μέλος Επιτροπής Θεσμών των Συλλογικών Οργάνων της ΤΕΔΚΝΑ και ΚΕΔΚΕ
από το 1995 έως σήμερα.

= Αντιπρόεδρος του Συνδέσμου Νησιωτικών Δήμων και Κοινοτήτων της Ελλάδος,
από το 2000 έως σήμερα.

= Μέλος της Πολιτικής Επιτροπής (Διοικητικό Συμβούλιο) του Council European Municipalities and Regions - CEMR  (Συμβουλίου Δήμων και Περιφερών της Ευρώπης), από το 2000 έως σήμερα.

= Μέλος της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (Ο.Κ.Ε) - Εθνικό Γνωμοδοτικό Όργανο για τις αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

= Μέλος του Εθνικού Συμβουλίου Τουρισμού, ως εκπρόσωπος των Δήμων και Κοινοτήτων Ελλάδος.

= Μέλος της Επιτροπής Παρακολούθησης του Επιχειρησιακού Προγράμματος Ανταγωνιστικότητα (ΕΠΑΝ) 2000 - 2006.

= Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου (Δ.Σ) του Περιφερειακού Ταμείου Ανάπτυξης της Περιφέρειας Αττικής.

= Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου (Δ.Σ) των Ελλήνων Αποδήμων Αιρετών
της Τοπικής Αυτοδιοίκησης (Εκπρόσωπος ΚΕΔΚΕ).

= Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου (Δ.Σ) του Συνδέσμου Νησιωτικών Δήμων Αργοσαρωνικού, από την ίδρυσή του 1995 έως σήμερα.

= Πρόεδρος Δημοτικών Νομικών Προσώπων και Δημοτικών Επιχειρήσεων
του Δήμου Πόρου από το 1991.

Έχει διατελέσει επίσης:

= Μέλος του Περιφερειακού Συμβουλίου Αττικής.

= Μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής (Ε.Ε) του Οργανισμού Αθήνας (ΟΡΣΑ).

= Μέλος του Συμβουλίου Ακτοπλοϊκών Συγκοινωνιών του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας (ΣΑΣ).

= Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου (Δ.Σ.) της Τοπικής Ένωσης Δήμων και Κοινοτήτων Νομού Αττικής (Τ.Ε.Δ.Κ.Ν.Α.)

= Μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής (Ε.Ε.) της Ελληνικής Εταιρείας Τοπικής Αυτοδιοίκησης και Ανάπτυξης (Ε.Ε.Τ.Α.Α.)

= Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου (Δ.Σ.) του Τζανείου Νοσοκομείου Πειραιά

= Πρόεδρος Αναπτυξιακού Συνδέσμου Τροιζηνίας.

   2006   10 Νοεμβρίου.   Γενικός Γραμματέας Περιφέρειας  Δυτικής Ελλάδας (Περιφερειάρχης). Κυβερνητική θέση.

   2007    Νομαρχιακός Σύμβουλος Πειραιά, επικεφαλής  ψηφοδελτίου

·    2007 -        Δημήτρης Στρατηγός  του Δαμιανού

*   Μάιος  2014   Γιάννης Δημητριάδης.

ΣΤΟΝ  ΓΑΛΑΤΑ   ΠΡΟΕΔΡΟΙ  ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ  - ΔΗΜΑΡΧΟΙ

(  Κοινότητα   από 31-8-1912, στοΔήμο Πόρου  το 1935, πάλι  κοινότητα   το 1956:

*  1930  Κοινοτικό Συμβούλιο:

     Ι. Πολλάλης, Γ. Μάγειρας, Αν. Γερασίμου, Αν. Μπότσαρης, Βασ. Ανδρέου, Ι. Γκίκας.

·         1956.- (30-9)    Πρόεδρος  ο  Γεώργιος Αναστασίου  Κωστελλένος

·         1959.- ( 5-4)  πρόεδρος Γ. Κατσίγκρας (αντ. Χρήστος Τσαμαρδάς ) μέχρι  1967,  οπότε διορίζεται  και παραμένει  μέχρι  την 26-9-74

·         1974 ( 27-9)  ως 15-6-75  ο Χρήστος Κουτσούκος , υπηρεσιακός

·         1975.- ( 16-6-)  μέχρι   13-12-90   ο  Απόστολος Λέκκας

·         1991  -1998    ο  Δημήτριος  Γκ. Μάγειρας

·         1998-  Ιωάννης  Δημ. Σαμπάνης,   ως δήμαρχος  Τροιζήνος ( Γαλατάς,   Τροιζήνα, και  όλα τα χωριά-« Σχέδιο Καποδίστριας»). Από 1-1-2011  δήμαρχος Τροιζηνίας. από τη συνένωση των δήμων Τροιζήνας και Μεθάνων  "Σχέδιο Καλλικράτης¨.    

           Διπλωματούχος Μηχανολόγος-Ηλεκτρολόγος μηχανικός.

*         Μάιος 2014    Κώστας Καραγιάννης.

                            ΕΚΛΟΓΕΣ   ΚΑΙ   ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ   ΣΤΟΝ ΠΟΡΟ

    Οι εκλογές από τα   πολύ παλιά χρόνια, είτε  αντιπροσώπων, είτε βουλευτών, είτε δημοτικών αρχόντων, προκαλούσαν  έντονες  αντιπαραθέσεις, κυρίως λόγω της  ανομοιογένειας του πληθυσμού. Και πάντα  υπήρχαν οι κομματάρχες, που προσπαθούσαν να δημιουργήσουν ευνοϊκό  κλίμα,  υπέρ του ενός ή   του άλλου.

   Ακολουθούσαν, βέβαια, τα συστήματα  που ίσχυαν  κάθε φορά. Όταν ήρθε ο Οθωνας ψήφιζαν μόνο  οι άνδρες  από  25 χρόνων και πάνω, και  είχαν  περιουσία, δηλωμένη  στην Εφορία.

    Όμως αυτό το  1834, σταμάτησε και ψήφιζαν όλοι. Στις  19-11-1862,  ψήφισαν  για  βασιλιά, αλλά  αντί  για Αλφρέδος-της Αγγλίας- τους βγήκε  Γεώργιος Α. Ο πρώτος δεν  δέχτηκε και οι ξένοι διόρισαν το δεύτερο.

   Το 1864, καθιερώθηκαν τα σφαιρίδια, που ρίχνονταν  στην κάλπη, που  έγραφε  «ναι» ή «όχι», δεξιά η αριστερά. Υπήρχε δε μια κάλπη για κάθε υποψήφιο. Η κάλπη   αυτή  καταργήθηκε  το 1923.

    Βέβαια, δεν έλειπαν και τα συνθήματα.  Στον Πόρο έχει  μείνει  να λέγεται   το   « Εργα  Μαντόπουλος».

         ΕΠΕΙΣΟΔΙΑΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ

       Τα παλιά χρόνια οι εκλογές ήταν επεισοδιακές.

     Να  δύο  χαρακτηριστικά  δείγματα των κωμικοτραγικών αντεγκλήσεων που συνέβαιναν τα πολύ παλιά χρόνια  κατά  τη  διάρκεια των δημοτικών εκλογών στον Πόρο.

  ***  Στις εκλογές του Ιουλίου 1887, Δήμαρχος του Πόρου εξελέγη ο Ιωάννης Χρυσανθόπουλος, με μικρή διαφορά ψή­φων από τον συνυποψήφιό του  Σπυρίδωνα Καραμάνο. Όπως γράφει η εφημερίδα « ΠΡΩΪΑ» της 19/7/1887,  ο αστυνόμος του Πόρου υπομοίραρχος Πανόπουλος, ο οποίος εκτελώντας κυβερνητική εντολή είχε αναμιχθεί εμφανέστατα υπέρ του Σπυρίδωνος Καραμάνου, χρησιμοποιώντας κάθε θεμιτό  και  αθέμιτο μέσο,    «εισήλθεν εις την οικίαν του Χρυσανθοπούλου και τον εκάλεσεν εις μονομαχίαν, απειλήσας αυτόν ότι θα τον δείρη εν μέση αγορά».

   ***  Στις εκλογές  του Ιουλίου 1891, ο γηραιός ιατρός και πρώην δήμαρχος και βουλευτής Σπ. Καραμάνος  ήταν και πάλι υποψήφιος δήμαρχος. Η εφημερίδα «Ακρόπολις» αναφέρεται  στα κωμικοτραγικά γεγονότα της εποχής.

      Τίτλος του σχολίου «ΤΑ ΕΝ ΠΟΡΩ ΕΚΛΟΓΙΚΑ - Ανήκουστοι πιέσεις». Και  αναφέρεται  σε βανδαλισμούς που προξένησαν οι οπαδοί του υποψηφίου δημάρχου Γ. Κοριζή  στους οπαδούς του Σπ. Καραμάνου. Γράφει σχετικά:

   «...Μεγάλην κατάπληξιν ιδίως ενετύπωσαν εις τους παρατυχόντας εν Πόρω ξένους η συμπεριφορά των οργάνων της δημοσίου ασφαλείας άτινα αντί να προλάβωσι την ρήξιν, πρωταγω­νίστησαν τεθέντα επί κεφαλής η μάλλον γενόμενα ουρά του υποψηφίου Δημάρχου Κοριζή, άνευ διακρίσεως επιπίπτωντος εν μέση αγορά επί όλον ημερονύκτιον κατά παντός αντιθέτου Καραμανιστού, ον συνελάμβανον, υπομοίραρχος και αστυνόμος και ανηλεώς έδαρον δι' ουδένα άλλον λόγον ή διότι δεν ήτο φίλος των. Την ημέραν ταύτην τέσσαρες καραμανισταί εν μέθη τελούντες έπινον εις το παρά την οικίαν του Κοριζή οίνοπωλείον, ότε εξερχόμε­νος της οικίας αυτού ο άλλοτε βουλευτής και πατήρ του νυν υποψηφίου Δημάρχου - εννοεί τον Σταμάτιον Κοριζήν -παρετήρησεν αυτούς υβριστικώς, αφού δε τον ανθύβρισαν ύψωσεν την ράβδον και εκτύπησε ένα εξ αυτών...».

      Επίσης ο δημοσιογράφος  αναφέρεται και σε άλλο κωμικοτραγικό επεισόδιο:

   «...συνελθών ο γέρων Κοριζής (ηλικίας 75 ετών) εξέδραμε εις την άνω πόλιν μετά ροπαλοφόρων και απήτη να του παραδοθή  ο γέρων (ηλικίας 70 ετών) πρώην Δήμαρχος και νυν υποψήφιος της αντιπολιτεύσεως κ. Καραμάνος, ιατρός, εις ον ρίψη αυτόν... εις την θάλασσαν...»

     Από  τις 9-7- 1929   - για τις δημοτικές – και το  1952, για τις βουλευτικές  εκλογές,  που άρχισαν  να  ψηφίζουν  και  οι  γυναίκες,  στα  διάφορα  πλουσιόσπιτα   του Πόρου, γίνονταν  συγκεντρώσεις  των  γυναικών,  υπέρ  των  διαφόρων   υποψηφίων. Από την 1-8-35  μπορούσαν  και οι ίδιες  να  εκλέγονται  δημοτικές σύμβουλοι, και  από το 52  βουλευτίνες.

     Οι δε υποψήφιοι  δήμαρχοι , γύρω στα 1955, συνήθιζαν  τις «περατζάδες»  στην  παραλία, ακολουθούμενοι   από τους   οπαδούς τους. Σήμερα βέβαια  όλα γίνονται αλλιώτικα.

                                                                                                   ΒΑΣΙΛΗΣ  ΠΑΝ. ΚΟΥΤΟΥΖΗΣ

                                                                                                                     1-12-03

© ΤΡΟΙΖΗΝΙΑ- KOUTOUZIS.GR   Αναδημοσίευση  επιτρέπεται μόνο με αναφορά στην πηγή  www.koutouzis.gr .

Αρχή σελίδας