Συνημμένο    http://www.koutouzis.gr/galatas.htm

 

   Η  μοναχική πέτρινη ……είσοδος

   στην  παραλία  του  Γαλατά

 

                                                           

 

      Μια παλιά, μοναχική πέτρινη …….είσοδος στην παραλία του Γαλατά, μπροστά στο Κτήμα Μερλόπουλου, μαρτυρεί σήμερα  παλιές δόξες. Και συγκινεί όσους ξέρουν να παρατηρούν. Ιδιαίτερα γραφική, πάνω από 150 ετών, μπροστά της  υπήρχε η προβλήτα στην οποία τα πολύ παλιά χρόνια προσέγγιζαν  τα καίκια και φόρτωναν τα λεμόνια.

  

 

      Το γραφικό αυτό κομμάτι, πλαισιωμένο από δεκάδες αιωνόβιους ευκάλυπτους, δεν έχει περάσει απαρατήρητο  από τους σκηνοθέτες, και κυρίως από τον Ορέστη Λάσκο που αγαπούσε τον Πόρο.

                                                                      

    Σκηνές της ταινίας του  «Μακριά από τον κόσμο» με τον Ανδρέα Μπάρκουλη και τη Χριστίνα Σύλβα, γυρίστηκαν εκεί,-ο Μπάρκουλης υποδύεται  ένα ζωγράφο που μένει σ αυτό το χτήμα – όπως επίσης και στην ταινία   «Καπετάν Φάντης Μπαστούνι»   με το Λάμπρο Κωνσταντάρα και τη Μάρω Κοντού.

       Για την ιστορία να αναφέρουμε ότι ο ευκάλυπτος ήρθε στην Ελλάδα και φυσικά στη Τροιζηνία και το Γαλατά  και Πόρο το 1864, οπότε και φυτεύτηκαν πολλές περιοχές της τότε ελεύθερης Ελλάδας.

      Το κτήμα από ότι μαθαίνουμε ανήκει σήμερα στην κόρη  του Παναγιώτη (Τάκη)   Μερλόπουλου  Ελένη.

       Η οικογένεια  του Δ.  Μερλόπουλου είναι ιστορική.

      Αμέσως μετά την απελευθέρωση, στα 1835. στο Συμβολαιογραφικό αρχείο πράξεων του Ηλία Γ. Βεργόπουλου αναφέρονται επώνυμα Μεσσηνιωτών , μεταξύ των οποίων και του Μερλόπουλου. Περίληψη του αρχείου αυτού εξεδόθη το 1996 από τα Γ.Α.Κ. Καλαμάτας, σε επιμέλεια της Προϊσταμένης τους κ. Αναστασίας Μηλίτση-Νίκα. Το πολυτιμότατο αυτό αρχείο πέραν των άλλων, παρέχει εξαίρετες πληροφορίες για τις υπάρχουσες τότε οικογένειες, και πριν από το χρόνο αυτό το χρόνο ήτοι στα 1821.  

     Το πρώτο αυτοδιοικητικό σχέδιο στην απελεύθερη Ελλάδα εφαρμόστηκε επί Όθωνα. Τα Διατάγματα του 1883 «περί διαιρέσεως του Βασιλείου και της διοικήσεώς του» και του 1834 «περί σχηματισμού και διαιρέσεως των Δήμων» προέβλεπαν 10 Νομαρχίες, 47 Επαρχίες, 450 Δήμους, που διαιρούνταν αναλόγως του αριθμού των κατοίκων του σε Α, Β και Γ κλάσης.

      Οι πρώτες εκλογές στους περισσότερους νεοσχηματισθέντες Δήμους έγιναν το 1835.

      Από τον «Γενικό Κατάλογο των Δήμων του Κράτους», που συντάχθηκε το 1837, ανασύρουμε τα ονόματα των πρώτων δημάρχων που διοίκησαν τους μεσσηνιακούς – με τα τότε όρια – Δήμους του Ελληνικού Βασιλείου επί Όθωνα. Σ αυτές συμμετείχαν κάποιοι Μερλόπουλοι  ως Σύμβουλοι.

      Το 1870   Δήμαρχος   Παμίσου  της  Επαρχίας   Μεσσήνης  ήταν ο Δ(ημήτριος;) Μερλόπουλος (1808-1893). 

      Στις βουλευτικές εκλογές του 1890 στης επαρχία Μεσσήνης εκλέχθηκε  βουλευτής ο Παν. Μερλόπουλος,(γιος του Δημητρίου).  

      Το 1892 στις επόμενες εκλογές εκλέχθηκε πάλι  ο Παν. Μερλόπουλος.  

       Ο  Παναγιώτης  Δ. Μερλόπουλος,  1861-1935,   δικηγόρος   και  πολιτικός, γεννήθηκε στην Καλαμάτα. Σπούδασε στην Αθήνα και στη Γαλλία. Το 1892 εξελέγη βουλευτής στην Μεσσηνία  με τον  Δημήτριο  Ράλλη.

        Το Μάρτιο του 1903, όταν  στη  Βουλή  συνεζητείτο  το  σταφιδικό ζήτημα   ο  βουλευτής Παναγιώτης   Μερλόπουλος    όπως και άλλοι βουλευτές,  κατήγγειλαν ότι   άγνωστοι τους απείλησαν με θάνατο,   αν δεν ψήφιζαν  υπέρ των σταφιδοπαραγωγών.

       Επί Ράλλη διετέλεσε  υπουργός Δικαιοσύνης 28/6/1903 - 6/12/1903. Μετά (1910) προσχώρησε στον  Ελ. Βενιζέλο.

       Επί Οικουμενικής Κυβέρνησης  υπό τον Αλέξανδρο Ζαϊμη,  4/12/1926- 4/7/1928, διετέλεσε υπουργός των Ναυτικών  18-8-1927 έως  11-11-1927  και  Οικονομικών  11-11-1927  μέχρι  5/7/1928.

    

   Το βασιλικό Διάταγμα  ΦΕΚ  Α 141 28 Ιουνίου  1903  διορισμού του Π. Μερλόπουλου ως υπουργού

 

  

 Τηλεγράφημα του Π Μερλόπουλου και άλλων  στον     Εγγραφο  της  20ης Αυγούστου 1927  στην Ενωση

 Ελευθέριο Βενιζέλο για  κατάργηση της  Θανατικής     Ελλήνων  Εφοπλιστών  για   Εκθεση  Φωτογραφιών

 ποινής αποσταλέν 14-11-1923  στο Παρίσι.                 Ελληνικών Πλοίων στη Θεσσαλονίκη,που υπογράφει

                                                                                 ο Π. Μερλόπουλος ως υπουργός Ναυτικών.

 

      Γιος αυτού ήταν ο Δημήτριος Μερλόπουλος, Βουλευτής της ΕΔΑ (εξελέγη το 1958), καθηγητής στο  Πανεπιστήμιο του Τορόντο.

 

 

   

 

  Μεταξύ  άλλων, το Μάιο του 1961, ο Δημήτριος  Μερλόπουλος,  μαζί με άλλους βουλευτές Τσιάρα Αναστάσιο, Σκυλλάκο  Ηλία,  Γιαλώφα Ιωάννη,  Ζορμπά  Νικόλαο,  Ρήγα Επαμεινώνδα, Κεραμιτσιόγλου Θεοχάρη, Αντώνογλου Ορέστη, Κωνσταντάρα  Κωνσταντίνο, Λασκαρίδη  Άγγελο, υπέβαλαν ερώτηση στον  υφυπουργό  Εμπορίου Κωνσταντίνο   Χρυσανθόπουλο (Κυβέρνηση Κ. Καραμανλή)  σχετικά με την διενέργεια διαγωνισμού για την προμήθεια οσπρίων.

 

                       

   Παιδιά του Δημήτριου Μερλόπουλου ο Παναγιώτης  (Τάκης) και ο Διονύσης  που  σπούδαζε στη Σουηδία, αλλά σκοτώθηκε σε τροχαίο.

  Ο Παναγιώτης, Τάκης,  Μερλόπουλος, το 2002, μαζί με τον Ζαν  Μεϋνώ (Βιογράφο του Κ. Καραμανλή), και το Γεράσιμο Νοταρά  έγραψαν το βιβλίο  «Οι πολιτικές δυνάμεις στην Ελλάδα, 1946-1965, (Les forces politiques en Gréce, Editions de Science Politique, Λωζάννη - Μόντρεαλ). Ο Μερλόπουλος, που είχε αναλάβει και τη μετάφραση, ήταν διδάκτωρ του Πανεπιστημίου του Παρισιού, ερευνητής στην Ελλάδα και κατόπιν καθηγητής στο Μόντρεαλ.  

                                                           

      Τώρα ποιοι και  πως απόκτησαν  πρώτοι τα κτήματα στο  Γαλατά  που εκτείνονται πάνω και κάτω από  τις  μάντρες που οδηγούν στο  κέντρο Υγείας;

       Εκείνοι  ξέρουν. Εμείς όχι. Κάποιοι πιθανολογούν  ότι προέρχονται από τη «Διανομή γης» στους αγωνιστές του 1821  σύμφωνα με το Οθωνικό νόμο  της 7ης Ιουνίου 1835, με παραχωρητήριο  και καταβολή κάποιων χρημάτων.

      Αν δηλαδή το 21 υπήρχε ένας αγωνιστής Μερλόπουλος (Δημήτριος Μερλόπουλος 1808-1893;) - θα μπορούσε νάχει συμμετάσχει  στη "Διανομή  γης"  όπως  οι άλλοι εκεί γύρω, Δεϊμέζης, Τομπάζης, ή ο  Αλέξανδρος  Κουμουνδούρος – είναι της ίδιας εποχής - από  το Οίτυλο της Μάνης, ο Γιαννίτσης, παππούς της Κανελλοπούλου, από τα Ψαρά και άλλοι. Στη Μεσσήνη υπάρχει και οδός Μερλόπουλου.

       Ισως όμως να μην είναι έτσι, αλλά να αγοράστηκε από αυτούς.

      Τα κτήματα  αυτά τα  επιβλέπει σήμερα  ο Ποριώτης  κ. Γιάννης  Δεκούλος, και τα οποία εν πολλοίς αξιοποιούνται.

 

     Σ  όλη την ακτή έχει γίνει χάραξη του Αιγιαλού και της Παραλίας.

     Το καλοκαίρι   του 2010  έγινε στην περιοχή  μια  μικρή βελτίωση στη ζώνη της  παραλίας, με διάνοιξη- γαρμπιλόστρωση του δρόμου - μετά το κάτω μέρος του κτήματος   Μερλόπουλου-, που οδηγεί στην πλαζ του Γαλατά, στην παραλία των κατασκηνώσεων ,  και πιο κάτω,  από το Δήμο  Τροιζήνας, επισκευάστηκε το παραλιακό πεζούλι και τοποθετήθηκαν  κάποια φώτα.

 

      

      Αλλά  πάντα στέκει  εκεί,  μοναχική, γραφική και περήφανη  η  Πέτρινη Είσοδος. Διατηρητέα από  μόνη της!  Με συντροφιά τους ευκάλυπτους από τη μια μεριά, και τη θάλασσα από την άλλη.

       Πάντως θα θέλαμε να συμπληρώσουμε την ιστορία αυτού του μοναδικού σημείου, κι όποιος έχει στοιχεία και  θέλει ας μας ενημερώσει.

                                                                             Β.Κ.   18-11-2010

 

Κεντρική σελίδα