Σπήλαια  στην  Τροιζηνία

 

              ΕΝΑ  ΣΠΗΛΑΙΟ  ΣΤΑ  ΜΕΘΕΝΑ   ΓΙΑ  ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ

 

 

  

    Την  αξιοποίηση  του σπηλαίου  «Περιστέρι» μετά  το  Στενό Μεθάνων, δεξιά του νέου δρόμου  προς Παλαιοχώρα, επιδιώκουν ο Δήμος και η Ομάδα  Φίλων του Βουνού Μεθάνων.

    Το σπήλαιο - 2,5 εκατ. ετών- ανακαλύφθηκε πριν μερικά χρόνια  κατά τη διάνοιξη τμήματος του δρόμου.

    Tο μήκος  του  σπηλαίου,  είναι 250 μ. Αποτελείται από τρεις θαλάμους: στον πρώτο υπάρχει μικρή λίμνη, ο δεύτερος είναι γεμάτος από βράχους που έχουν καταπέσει από την οροφή, στον τρίτο θάλαμο υπάρχει και πάλι νερό. Το σπήλαιο είναι ουσιαστικά ένας  υπόγειος υδροφόρος ορίζοντας. Το σταλαγμιτικό του φορτίο παρουσιάζει εντυπωσιακούς σχηματισμούς στα "παραπετάσματα" και σε σταλαγμιτικές κολώνες. Φωτογραφίες των δύο τελευταίων θαλάμων δεν έχουν εκδοθεί ακόμη. Γίνονται επαφές με  σπηλαιολόγους ώστε να εξερευνηθεί με επάρκεια όλο το σπήλαιο και βεβαίως να φωτογραφηθεί. Σε συνεργασία   Δήμου Μεθάνων και Ξενώνα ΑΡΣΙΝΟΗ θα διαμορφωθεί ο χώρος εισόδου, θα βελτιωθεί  η  πρόσβαση και θα σηματοδοτηθεί η περιοχή.

 

                          Η ΣΠΗΛΙΑ  ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΗ ΣΤΟ  ΟΡΘΟΛΙΘΙ

 

      Η μεγάλη  σπηλιά  στο Ορθολίθι, αλλιώς " σπηλια του Ηρακλή" βρίσκεται κοντά στο μονοπάτι που οδηγεί από την Καλλονή στη θέση Διάσελο, και από εκεί στην κορυφή του βουνού. Η πρόσβαση σ' αυτήν είναι δύσκολη λόγω του δύσβατου εδάφους. Πιστεύεται  ότι η επιστημονική έρευνα πιθανόν να αποκαλύψει παλαιοντολογική θέση.

      Η μυθολογία  αναφέρει ότι στην Τροιζήνα  υπήρχε στόμιο σπηλαίου  από το οποίο ο Ηρακλής (1250 π.Χ)  έβγαλε τον  Κέρβερο,  από τον Άδη στον απάνω κόσμο.

      

        Από  αρχαίο αγγείο που βρίσκεται  στο Μουσείο του Λούβρου.

      Πολλοί, λοιπόν, Ελληνες και ξένοι  πεζοπόροι, ιστοριοδίφες και φυσιολάτρες, ψάχνουν, όπως μάθαμε, για αυτό το σπήλαιο, όχι γιατί πιστεύουν ότι πράγματι ο Ηρακλής έβγαλε τον Κέρβερο από τον Αδη, αλλά γιατί θεωρούν ότι υπάρχει κάποιος συμβολισμός – όπως σε πολλές μυθολογικές αναφορές άλλωστε συμβαίνει. Πιστεύουν ότι ο μύθος θέλει να καταδείξει ότι ο Ηρακλής ανακάλυψε  το δυσμενή μαγνητισμό  που εκπέμπει το σπήλαιο,  εκείνοι δε που έπλασαν το μύθο, καθόρισαν αυτό το στόμιο του σπηλαίου - υπαρκτό τότε - ως σημείο αναφοράς.

      Μερικοί  ταυτίζουν το σπήλαιο αυτό  με τη Μεγάλη  Σπηλιά  στο Ορθολίθι, πάνω από το Μεγάλο Ποτάμι, απέναντι από τα Τζαβελέϊκα, βόρεια του Μεταλλείου.

      Αλλοι πάλι στρέφονται στο Μιστρέτσι, πάνω από την Αρτιμο του Λεμονοδάσους, όπου υπάρχει σπηλιά και   βάραθρο  πολλών μέτρων.

        ΤΟ  ΣΠΗΛΑΙΟ   ΤΟΥ  ΠΟΡΟΥ

     Κάποιοι  που φαίνεται δεν θέλουν  να διαθέτει κανένα  αξιοθέατο ο Πόρος, "αποφάνθηκαν"  ότι το Σπήλαιο ( 2-3 εκατομμυρίων χρόνων)  που  ανακαλύφθηκε το 1971, κατά τη διάνοιξη του δρόμου  προς τη Βαγιονιά, πάνω από το Μοναστήρι, δεν είναι εκμεταλλεύσιμο, και από τότε έμεινε στα....αζήτητα. Κατόπιν αυτού  και οι μετέπειτα δημοτικοί άρχοντες  του Πόρου αδιαφόρησαν  τελείως γι αυτό. Κι όμως  η φωτογραφία  διαψεύδει  όλους τους αρνητές του. Μήπως  θα έπρεπε να είναι σαν τα σπήλαια του Δυρού  για να  το αξιοποιήσουν; Ανάλογα με τα δεδομένα του, θα ήταν και η αξιοποίηση. Θα  ήταν, όμως, ένα ακόμα στοιχείο  προβολής, ένας ακόμα πόλος  έλξης.

   Αλλοι  δεν έχουν τίποτα  και επιδιώκουν  την αξιοποίηση και προβολή, κι ο Πόρος που έχει τόσα, να αδιαφορεί;

     

              ΣΤΑΛΑΓΜΙΤΕΣ   ΚΑΙ  ΣΤΑΛΑΚΤΙΤΕΣ    ΣΤΟ  ΚΑΡΑΠΟΛΙΤΙ

 

      Οπως  δείχνουν  τα παλιά πετρώματα,  στο Καραπολίτι  Πόρου, λίγο  μετά  την πηγή   του Σταύρου Κουτουζή- εκεί  ήταν όλες οι πηγές-στη θέση  Χασάπη-Βένου,  πρέπει  να υπήρχε  καταρράκτης  με πολλά νερά, τα οποία  πριν πάρα πολλά  χρόνια    «κάθισαν».  

           

    

     Στο σημείο  αυτό  υπάρχει σήμερα  μια σπηλιά, απομεινάρι  της παλιάς... καλής  εποχής, που στα τοιχώματά της  έχει σταλαγμίτες. Σίγουρα  στα βάθη της σπηλιάς  υπάρχουν  περισσότεροι, αφού σε  μικρή  σήραγγα που ανοίχτηκε  σε διπλανό χτήμα, σύντομα  αναπτύχθηκαν σταλαγμίτες  διότι τα νερά στην περιοχή  έχουν πολύ ασβέστιο. Ενδεχομένως  κρυμμένοι  σταλαγμίτες   και σταλακτίτες  υπάρχουν  και σε άλλα σημεία.

 

              ΦΑΡΑΓΓΙΑ  ΓΙΑ ΕΠΙΣΚΕΨΗ 

 

     Για τους φίλους των φαραγγιών  προτείνουμε:

 

• Τροιζήνα

                                                            

    Το  Διαβολογέφυρο,  το φαράγγι του Αγίου Παντελεήμονα,  το  φαράγγι  του «Θησέα» ή «δρόμος Θησέα»  ανάμεσα  Τροιζήνας –Σκαπέτι, οι επονομαζόμενες Πόρτες,  και το «Φαράγγι του Ερωτα»  στο νέο δρόμο  Επιδαύρου  - Καλλονής.

 

         Ας επιβεβαιώσουμε το  «δρόμο του  Θησέα»

 

                              

   Όλα ξεκινούν από κάποιες παραδόσεις. Ετσι και ο λεγόμενος  «δρόμος  του Θησέα». Γιατί  όπως λέγεται  ο Θησέας, όταν ξεκίνησε  να συναντήσει  τον πατέρα του Αιγέα,  δεν ακολούθησε  το δρόμο μέσω Ανω Φαναρίου, αλλά το δρόμο που οδηγούσε  στη  Ναυπλία, κατά μήκος του Φαραγγιού της  Τροιζήνας  δεξιά της θέσης «Κάστρο, τοιχείο 3Χ15, που κατασκευάστηκε  από τους αρχαίους  και  χρησίμευε  για  να οριοθετούν τα σύνορα των πόλεων- έφθασε  στο Μεγάλο Ποτάμι, ψηλά από την Καλλονή, πέρασε νότια της Χώριζας, βγήκε στον Καρατζά και συνέχισε.  (Δείτε και το μεγάλο  χάρτη).

     Από κατοίκους  της περιοχής έχουμε  ακούσει:

***  Από εκεί περνούσε ο αρχαίος  δρόμος για τη Ναυπλία.

***  Κατά μήκος του Φαραγγιού  υπάρχουν λεύκες με τέτοια σειρά που σημαίνει ότι  κάποιος τις φύτεψε.

***  Εχουν δει  πλάκες  στρωμένες στο έδαφος, φαγωμένες από τροχούς κάρων, όπως μας λένε, πιθανώς αρχαίων και ρωμαϊκών χρόνων.

***  Ρωτήσαμε  μια γιαγιά ( το 2002) τι ήταν εκεί και μας είπε ότι «από εκεί περνούσε το τραίνο» (!!!).

 

                    

  ==== Γεγονός πάντως είναι ότι υπάρχει  μια πολύ εντυπωσιακή, γραφική, αλλά άγνωστη  περιοχή της Τροιζηνίας,  οι Πόρτες, ανάμεσα Αδερών και Ορθολιθίου όρους, πάνω στο «δρόμο Θησέα» - εκείνον που ακολούθησε για να πάει στην Αθήνα. Πρωτόγονη βλάστηση περιβάλει τις  πηγές με τα γάργαρα νερά  και  τις πέτρινες βρύσες – κανείς δεν ξέρει  πότε και από ποιους κατασκευάστηκαν. Στο σημείο εκείνο  υπάρχουν και κτίσματα, μάλλον αρχαία. Ισως και μικρού βυζαντινού μοναστηριού.  Για να πάει κανείς εκεί, πρέπει να φθάσει στην Κοκκινιά, να περάσει τα συσκευαστήρια Γρίβα, και να καταλήξει  στα ανθοκήπια  Μαρίνη. Εκεί  ο αμαξιτός δρόμος σταματάει, και πρέπει να συνεχίσει  με τα πόδια, ακολουθώντας το μονοπάτι, μια ώρα περίπου, για να φτάσει στις πηγέςΕκεί συναντάει την πηγή της Χρυσής που φάνηκε πολύ χρήσιμη κατά την ξηρασία στα χρόνια της Κατοχής. Εκεί  που υπάρχει το μονοπάτι,  είχε διανοιχτεί παλιότερα  αμαξιτός δρόμος από τη ΔΕΗ, όταν μετέφερε τους πυλώνες. Όμως ο δρόμος δεν συντηρήθηκε, φύτρωσαν πάνω  σ αυτόν άγριοι θάμνοι, και έκλεισε. Ψηλότερα στην πλαγιά των Αδερών υπάρχει το εκκλησάκι της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος που λειτουργείται κάθε χρόνο.

 

• Βόθυλας

     Το φαράγγι βρίσκεται στο χωριό Νέα Επίδαυρος, κοντά στο μνημείο της Εθνοσυνέλευσης. Ο επισκέπτης φτάνει στο φαράγγι από μονοπάτι που συναντά κατηφορίζοντας προς την παραλία του χωριού, λίγο πριν από τη γέφυρα αριστερά.


• Καταφύκι

     Το φαράγγι βρίσκεται στην περιοχή ανάμεσα στην κοινότητα Φούρνων και το Δήμο Ερμιόνης, σε μια περιοχή κατάφυτη από πεύκα. Κατά τους χειμερινούς μήνες ο ομώνυμος χείμαρρος μεταφέρει σημαντικές ποσότητες υδάτων από τους βόρειοανατολικούς ορεινούς όγκους της Ερμιονίδος, σχηματίζοντας ένα σημαντικό οικοσύστημα. Απαιτείται πορεία δύο ωρών περίπου για τη διάσχισή του, αλλά το όμορφο θέαμα ανταμείβει τον επισκέπτη. Στην περιοχή φυτρώνει η αργολική ορχιδέα, ενώ καταγράφονται διάφορα είδη πουλιών, ιδιαίτερα κατά τη χειμερινή περίοδο. Στο φαράγγι υπάρχουν πολυάριθμες ανεξερεύνητες σπηλιές, οι οποίες πιθανόν να δημιουργούν και τα περίεργα ακουστικά φαινόμενα που παρατηρούνται.

 

                    ΟΙ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ  ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΤΩΝ ΣΠΗΛΑΙΩΝ

 

      Κάπου στα 1980, Τσεχοσλοβάκοι σπηλαιοθεραπευτές  επισκέφθηκαν  το σπήλαιο  του Κιλκίς με σκοπό να εφαρμόσουν  μέσα σ αυτό τη θεραπεία  του βρογχικού άσθματος.

      Οι ξένοι επιστήμονες πραγματοποίησαν μια θεραπευτική  προσπάθεια  για  δύο εβδομάδες με παιδιά που νοσηλεύονταν στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης.

      Η ομάδα των ξένων επιστημόνων εργαζόταν στο κέντρο  του τμήματος Αλλεργικής και Κλινικής Ανοσολογίας  του Νοσοκομείου στο Πανεπιστήμιο της Μολδαβίας.

       Θεραπευτικές ιδιότητες «κρύβουν» τα απαράμιλλης ομορφιάς σπήλαια, που βρί­σκονται σε κάθε γωνιά της χώρας μας. Σύμφωνα με μελέτες, τα σπήλαια δεν έχουν μόνο γεωλογι­κό, τουριστικό, αρχαιολογικό, παλαιοντολογικό, λαογραφικό και ιστορικό ενδιαφέρον, αλλά και ια­ματικό.

       Η επίσκεψη σε ένα σπή­λαιο μπορεί να έχει ευεργετική επίδραση στην υγεία του ανθρώ­που, γεγονός το οποίο οφείλεται στις θεραπευτικές ιδιότητες που φαίνεται να έχει το περιβάλλον του σπηλαίου, αλλά και στα ιαμα­τικά νερά των πηγών και των πο­ταμιών που υπάρχουν σε πολλά από αυτά, τα οποία μπορούν να συμβάλλουν θετικά στη θεραπεία διαφόρων ασθενειών, όπως το άσθμα, οι αλλεργίες, τα αρθριτι­κά, οι ρευματισμοί και οι οσφυαλ­γίες. Επίσης, η λάσπη του σπηλαί­ου μπορεί να θεραπεύσει το έκζε­μα.

       Όπως εξηγούν οι σπηλαιολό­γοι, στο περιβάλλον του σπηλαίου υπάρχει υψηλή περιεκτικότητα διοξειδίου του άνθρακα που διε­γείρει τα αναπνευστικά κέντρα και ωθεί σε βαθύτερες αναπνοές, γεγονός που βοηθά τον ασθενή να εισπνέει μεγαλύτερες ποσότη­τες των θεραπευτικών στοιχείων που υπάρχουν εκεί. Εξάλλου, οι ιαματικές ιδιότητες των σπηλαίων οφείλονται, όπως εξηγούν οι σπη­λαιολόγοι, στα ιχνοστοιχεία του μικροκλίματος τους. Τα τελευταία χρόνια υπάρχει ολοένα και μεγαλύτερο ενδιαφέ­ρον τόσο από τους απλούς πολί­τες, όσο και από τους ειδικούς επιστήμονες, σχετικά με το πρόβλημα αξιοποίησης (χρήσης) των χώρων μέσα στα σπήλαια, για τη διατήρηση και την ενδυνάμωση της υγείας του ανθρώπινου οργα­νισμού.

      Ο άνθρωπος βεβαίως, πριν από πολλά χρόνια, είχε καταλάβει ότι ορισμένοι υπόγειοι χώροι διαθέ­τουν τέτοιες φυσικο-χημικές ιδιό­τητες, που στο σύνολο τους επι­δρούν θεραπευτικά σε μία σειρά από ασθένειες του ανθρώπινου οργανισμού.

      Σήμερα γνωρίζουμε ότι μέσα στα σπήλαια θεραπευτικές ιδιό­τητες έχουν κυρίως η θερμότητα του αέρος και τα ρεύματα που δη­μιουργεί, οι αλλαγές και η σχετική υγρασία, η μη παρουσία όζοντος, το χαμηλό ή και μηδενικό περιε­χόμενο μικροοργανι­σμών, τα ραδιενεργά σω­ματίδια (προϊόντα ραδίου και ακτίνες γάμμα), και η μη παρουσία σκόνης, ενώ υπάρχουν τα μικρά στα­γονίδια υγρασίας, το όξι­νο περιβάλλον και η πα­ρουσία ασβεστίου και μα­γνησίου και μια σειρά άλ­λοι παράγοντες, φυσικοί και χημικοί, των σπηλαί­ων που επιδρούν θετικά στην κλιματοθεραπεία.

     Οι σύγχρονες επιστη­μονικές έρευνες, σχετι­κές με την επίδραση του σπηλαιολογικού περιβάλ­λοντος στον άνθρωπο, αποδεικνύουν ότι τα σπήλαια συμβάλλουν στη θεραπεία ασθενειών, αλλά και στην αυ­ξημένη ικανότητα αναζωογό­νησης του οργανισμού, επι­δρώντας θετικά στην υγεία και συμβάλλοντας στη φυσική κατάσταση του ατόμου.

    Σημαντικός θεραπευτικός παράγοντας είναι και τα μόρια-σωματίδια, φορτισμένα με αρνητικό ηλεκτρισμό (γεν­νιούνται με την επίδραση της βαλλοηλεκτρικής του  Λενάρντ). Τα σωματίδια αυτά κυκλοφορούν στο περιβάλλον του σπηλαίου και, κατά την επαφή με τις βλέννες του ανθρώπινου ορ­γανισμού, συγκρούονται με το θε­τικό ηλεκτρισμό των πυρήνων στις μεμβράνες. Παράλληλα, η υψηλή συγκέντρωση ασβεστούχων ιονιδίων (ιόντων ασβεστίου) επηρεάζει θετικά τη σταθερότητα των κυττάρων του οργανισμού. Και στις δύο παραπάνω περιπτώ­σεις γίνεται σημαντική θεραπεία των αλλεργικών ασθενειών, όπως είναι το άσθμα.

     Το υψηλό περιεχόμενο μαγνη­σίου   είναι και αυτό που φέρνει ευεργετικά αποτελέ­σματα. Στα φαινόμενα που μέχρι στιγμής ανεπαρκώς έχουν ερευνηθεί και στα οποία δίνεται σημα­ντική σημασία ανήκει και η σταθε­ρότητα του ηλεκτρικού πόλου, διότι ο πετρώδης όγκος επιδρά σαν κλουβί του Φαρανταίη, μη επιτρέποντας ηλεκτρομαγνητικές αστάθειες της εξωτερικής ατμό­σφαιρας.

     Το υγρό περιβάλλον στους χώ­ρους των σπηλαίων έχει όξινη αντίδραση, γεγονός που από πλευράς μικροβιολογικής σημαί­νει ότι οι χώροι των σπηλαίων εί­ναι απολύτως ακατάλληλοι για πολλαπλασιασμό-ανάπτυξη βακτηριδίων.

     Σχετικά λίγο γνωστή είναι και η σημασία της ραδιενέργειας που ανακαλύφθηκε, αν και σε ελάχι­στες ποσότητες, στα περισσότε­ρα σπήλαια.     Στο ερευνητικό κέ­ντρο "Τρέσιν" του Ολόμουτς Μοραβίας, όπου συνεργάζονται οι ει­δικοί της πανεπιστημιακής κλινι­κής και η έδρα Ιατρικής του Πανε­πιστημίου, οι μελέτες απέδειξαν ότι οι παράγοντες αυτοί έχουν και επιδρούν θεραπευτικά, ενώ βοη­θούν στην άμυνα του οργανισμού.

      Αρκετά μεγάλη είναι και η θε­ραπευτική συνεισφορά των νερών που υπάρχουν στα σπήλαια, τα οποία, όπως έχει αποδειχτεί, έχουν θεραπευτικές ιδιότητες. Οι ιαματικές πηγές μπορεί να θερα­πεύσουν δερματικές παθήσεις, αρθριτικά και ρευματισμούς, ενώ η λουτροθεραπεία εντός του σπη­λαίου θεραπεύει το βρογχικό άσθμα.

      Τα ιαματικά λουτρά σε θερμές πηγές ήταν γνωστά από την αρ­χαιότητα, μιας και σε πολλές από αυτές παρατηρούνται ερείπια αρ­χαίων λουτήρων. Σήμερα, αν και αμφισβητούνται από ορισμένους γιατρούς - ενώ από άλλους συνι­στώνται - εξακολουθούν να ανα­κουφίζουν εκατοντάδες χιλιάδες ασθενείς ετησίως. Νερά πλούσια σε θειούχα, ασβεστούχα, αλλά και ραδιενεργά άλατα βρίσκονται πα­ντού στον κόσμο, αρκετά και στην Ελλάδα.

      Σε κάποιες περιοχές υπάρ­χουν βράχοι που απ' την αρχαιό­τητα μέχρι σήμερα ο κόσμος πι­στεύει ότι έχουν θεραπευτικές ιδιότητες. Συνηθισμένο είναι το φαινόμενο το πέρασμα μέσα από κάποιο «τρύπιο» βράχο να θεωρείται ιαματικό.

 

© ΤΡΟΙΖΗΝΙΑ- KOUTOUZIS.GR  Αναδημοσίευση  επιτρέπεται μόνο με αναφορά στην πηγή  www.koutouzis.gr .

 

 Κεντρική σελίδα