Συνημμένο στο  http://www.koutouzis.gr/egklimata.htm

 

      Δολοφονίες   στην Τροιζηνία    

       

         Απ όσα στοιχεία μπορέσαμε να συγκεντρώσουμε:

       

***  1850  Βίλα Κουμουνδούρου, Τροιζήνα.  Εκεί είχε γίνει  ένα φονικό- ένας υπηρέτης είχε σκοτώσει κάποιον   άλλον.

 

          Η ΚΑΤΑΡΑ  ΤΗΣ  ΜΑΝΑΣ

 

    Στα 1890, στον Καρατζά Τροιζηνίας, μια μάνα καταράστηκε το γιο της γιατί  ήταν κακός: «Να φας βόλι στο κεφάλι, και το κορμί σου να το φάει  το σκυλί σου».

     Αυτά αφηγούνται  σήμερα 2008 άνθρωποι  που ξέρουν καλά  το θέμα. Και συνεχίζουν.

    Κείνη την εποχή, ο … καταραμένος γιος, τσοπάνης,  είχε  το  κοπάδι  του στη θέση «Λήθη», και το φύλαγε  με δυο μεγάλα τσοπανόσκυλα.

    Τότε πέρασαν από εκεί δυο Καρατζιώτες, και τα σκυλιά  τους  χίμηξαν. Ο ένας πήρε μια μεγάλη πέτρα, την πέταξε στο ένα και τούσπασε  το πόδι.

    Ο τσοπάνος σαν είδε ότι τραυμάτισαν το σκυλί του, πήρε ένα μπαλντά   και τους κυνήγησε. Πρόφτασε τον ένα και άρχισε  να τον χτυπάει με τον μπαλντά. Εκείνος ζήτησε βοήθεια από το φίλο του A.M., και ο τελευταίος έβγαλε το πιστόλι του  και σκότωσε το βοσκό.

    Μετά τρεις μέρες  αφ ότου τον έθαψαν, το σκυλί του πήγε στο νεκροταφείο, τον ξέθαψε και έφαγε  από τις σάρκες  του.

    Επιασε  η κατάρα της μάνας; Ποιος  ξέρει!

    Ο δολοφόνος  καταδικάστηκε  σε 12 χρόνια φυλακή.

    Όταν αποφυλακίστηκε, παντρεύτηκε  και έκανε 4 παιδιά. Γρήγορα, όμως έχασε το  φως του. Κάτι που τον στενοχώρησε  πολύ.

    Μια μέρα είπε στη μάνα του: μάνα σιδέρωσέ μου  τη φουστανέλα  γιατί εγώ θα πάω  ταξίδι.  Μετά έκανε  τραπέζι  στα αδέλφια του  και τους είπε: «εγώ θα πεθάνω αύριο, να φροντίσετε  τα παιδιά μου».  Και πράγματι  πέθανε.

    Πολλοί είπαν ότι έσκασε από τη στενοχώρια του. Αλλοι ότι φαρμακώθηκε. Όμως δεν μπορούσαν να απαντήσουν στο ερώτημα: « Πως μπόρεσε και βρήκε  το φαρμάκι  αφού ήταν τυφλός;»

 

 ***  Το  1890  ένα Δρύοπας  σκότωσε το   δήμαρχο  Δρυόπης διότι τον έστελνε συνέχεια στρατιώτη.  Ο στρατιώτης  πήρε  το όπλο  του, έφυγε από τη μονάδα  του, ήρθε στη Δρυόπη  και αναζήτησε το δήμαρχο.  Όμως εκείνος είχε πάει  στον Πόρο. Τότε του έστησε  καρτέρι  ανάμεσα Καλλονής- Δρυόπης, και όταν εκείνος γύριζε καβάλα στο άλογο με τους συνοδούς του, τον πυροβόλησε δύο φορές στο κεφάλι και τον σκότωσε.

 

***   Το 1942  η  Γ.Μ.  30 ετών  σκότωσε  χτυπώντας με πέτρα στο  κεφάλι  το  σύζυγό της  Κ.Κ. λόγω προσωπικών διαφορών.

 

****  Από  την περίοδο   της  Κατοχής, το 1943, μένουν   ακόμα ζωντανά  στη μνήμη   διάφορα γεγονότα  όπως  η εκτέλεση της πλούσιας   κυρίας,  Αικατερίνης  Γκιώνη,  από  το βαφτισιμιό   της.  Αυτή  ταξίδευε  με  το  καΐκι  του  Δημ. Κακούρη  για   τον  Πειραιά.   Τρεις  άντρες   της   ένοπλης   αντίστασης   κατέλαβαν  το  καΐκι  στο Μπογάζι, το  οδήγησαν  σε  όρμο κάτω  από την Τακτικούπολη,  την έβγαλαν  με τη βία από το    σκάφος,  μαζί  με  άλλους  και   τη  σκότωσαν  γιατί   ήταν  λέει  πλούσια. Όμως   οι πραγματικοί λόγοι δεν  έγιναν  ποτέ   ξεκάθαροι ,  όπως  δεν  έγιναν  και    εκείνοι   της  εκτέλεσης   - την  ίδια   στιγμή, την  άνοιξη   του   43  -  του  δημάρχου  Αχιλλέα  Παπαντωνίου,  του  δασάρχη   Παπαχρήστου    και   του  αστυνομικού    Πέτρου Γουβιώτη.  Μέσα  στο  καϊκι   ήταν  και  πολλοί άλλοι, όπως ο Μίμης  Νόσης, ο Νίκος Βέττας  κ.ά. που, όμως, γλίτωσαν.

 

***  Στις αρχές   του 1944, (18-4) από ένοπλους της αντίστασης  εκτελέστηκε στον Πόρο, μπροστά  στα σκαλιά  του ξενοδοχείου ΜΑΝΕΣΗ, όπου έμενε με τη σύζυγό του,  ο έπαρχος Σκηπίων   Φιντάνα, επειδή ήταν διορισμένος από τους Γερμανούς.

 

      Ούτε  που το κατάλαβε

 

     22/2/75.- Ένας γερο - γεωργός στον Πόρο,  σκότωσε μια ογδονταπεντάχρονη γριά, «χωρίς να το καταλάβει». Ούτε θυμάται, ούτε γνωρίζει τίποτα από το φόνο, που έγινε με άγριο  και  ανηλεή ξυλοδαρμό.

      Δράστης ο Ε, 65 ετών, έγγαμος και  πατέρας, και θύμα η Μπήλιω Τσοβού, 85 ετών.

     «Δεν θυμάμαι τίποτα», είπε απολογούμενος στον εισαγγελέα Πειραιώς ο Τζ . «Ούτε αν μπήκα στο  σπίτι της γριάς, ούτε αν τη σκότωσα».

      Από την  προανάκριση, όμως, της Χωροφυλακής διαπιστώθηκαν τα ε­ξής: Το  βράδυ της Τετάρτης,  με­θυσμένος ο Τζ., προχώρησε προς το φτωχικό σπιτάκι της γριάς Μπήλιως και μπήκε μέσα. Κάποιος  τον είδε, όμως, τον Τζ. να μπαίνει στο σπίτι  εκείνο. Κάποιος που αργότερα έσπευσε να τον καταγγείλει  στη Χωροφυλακή. Γιατί την  άλλη μέρα η γριά  βρέθηκε με τραύματα στο  πρόσωπο και κάταγμα στο αριστερό πόδι.

       Την   πήγαν   αμέσως   στον   τοπικό σταθμό   πρώτων   βοηθειών,   όπου   με­τά  την   πρώτη   εξέταση    διαπιστώθηκε ότι η γριά ήταν  ήταν...   εκτός   κινδύνου. Αλλά την επομένη πέθανε.

 

 1976.-  Στην Καλαυρία , στη  θέση  Παλάτια   ο  Γ.  Μ.   δολοφονήθηκε  από την κόρη του.

 

1978: Ο Λ. Ν.   και η  γυναίκα   του Μ.  Ε.   πιθανότατα  αλληλοσφάχτηκαν  στα μαντριά τους στον  Καρατζά, αφού βρέθηκαν  κατακρεουργημένοι και κάποια μαχαίρια    κοντά τους. Δεν κατέστη δυνατόν  να εντοπιστούν  άλλα στοιχεία, διότι έβρεχε   επί 24 ώρες. Κίνητρα από κάποιους άλλους δεν  υπήρχαν. Ετσι η υπόθεση μπήκε στο αρχείο.

 

      Δολοφονία  εν ψυχρώ

 

       Στις 12-4-1993, στο μπαρ «Μαλιμπού» του Πόρου,  είχε πάει για... διασκέδαση ο ήδη μεθυσμένος, αρχιφύλακας της ΕΛ.ΑΣ., Η.  Στ.,  οπλισμένος   με το υπηρεσιακό του περίστροφο.

  Ο αρχιφύλακας είχε πάει προηγουμένως μαζί με τον διοικητή του Α. Σ. στο μπαρ «Αιγαίο» και είχε πυροβολήσει μπροστά του, δύο φορές, κατά του μπάρμαν και συνιδιοκτήτη του κέντρου, Αν. Σωτηράκη, τον οποίο τραυμάτισε στο θώρακα! «Δεν είδα, δεν άκουσα, δεν ξέρω», ήταν οι φράσεις του διοικητή πριν αποχωρήσει...

   Ανενόχλητος ο Στ., στις 02.15 τη νύχτα, πήγε στο διπλανό μπαρ «Μαλιμπού». Εκεί, χαστούκισε δύο φορές μια τουρίστρια, κλότσησε ένα σκαμπό και άρχισε να χτυπά τα χέρια του στον πάγκο, κραυγάζοντας «εγώ είμαι εξουσία φέρε μου την άδεια, κάνε ό,τι σου λέω».

   Ο συνιδιοκτήτης του μπαρ Αθανάσιος Ποζιάδης του επέδειξε την άδεια λειτουργίας έτρεξε στο αστυνομικό τμήμα.

   Εκεί βρήκε το διοικητή Α. Σ. και άλλους δύο αστυφύλακες, οι οποίοι του συνέστησαν να επιστρέψει στο μπαρ και τον διαβεβαίωσαν ότι θα επενέβαιναν αμέσως. Ομως ο αρχιφύλακας Στ. συνέχιζε ανενόχλητος να δημιουργεί επεισόδια. «Φέρε μου τις γυναίκες, ξέρω τι κάνετε εδώ μέσα...», είπε στον Ιωάννη Τζίτζη, σερβιτόρο.

    Είχαν περάσει 20 λεπτά χωρίς να εμφανισθεί αστυνομικός. Ο Ποζιάδης έτρεξε πάλι στο τμήμα και τράβηξε από το χέρι τους αστυνομικούς... Καθ' οδόν έμαθαν τα τραγικά νέα. Ο Στ.  υποχρέωσε τον Τζίτζη να γονατίσει, έσκυψε και τον πυροβόλησε δύο φορές στον αυχένα, σχεδόν εξ επαφής...Το θύμα υπέκυψε στα τραύματά του.

 

 ###  Με την 164/2000 απόφαση του Διοικητικού Eφετείου Πειραιά, το ελληνικό Δημόσιο κλήθηκε  να καταβάλει στους συγγενείς    του  άτυχου σερβιτόρου   το συνολικό ποσό των 75.000.000 δρχ., ως αποζημίωση για ψυχική οδύνη.

     Η πρωτοποριακή αυτή δικαστική απόφαση δικαίωσε όσους  υφίστανται  βλάβες από κατάχρηση εξουσίας των αστυνομικών, καθιστώντας συνυπεύθυνους για την ανεξέλεγκτη δράση τους και τους προϊσταμένους-διοικητές τους.

     Σύμφωνα με την απόφαση υπάρχει ευθύνη του Δημοσίου για αποζημίωση, αφού:

==-  Ο διοικητής του, κατά κατάχρηση εξουσίας, παρέλειψε να αφοπλίσει και να περιορίσει στο αστυνομικό τμήμα τον υφιστάμενό του Η. Στ.  μετά τη διάπραξη, ενώπιόν του, του κακουργήματος της απόπειρας ανθρωποκτονίας κατά του Αν. Σωτηράκη.

==  Αν και ενημερώθηκε ότι ο υφιστάμενός του επρόκειτο να διαπράξει και νέα εγκλήματα, δεν προσέτρεξε, όπως όφειλε, για να τα αποτρέψει.

==  Οι διατάξεις του ν.1481/1984, περί «Οργανισμού του υπουργείου Δημ. Τάξης», έχουν τεθεί μεν για χάρη του γενικού συμφέροντος, καθώς αποβλέπουν στην εξασφάλιση της δημόσιας ευταξίας και ειρήνης, έχουν όμως ως στόχο και την προστασία των πολιτών.

==   Η παραβίαση των διατάξεων αυτών και προπαντός η προσβολή της ανθρώπινης ζωής από όργανα του Δημοσίου επ' ευκαιρία της υπηρεσίας και των καθηκόντων τους, επιτρέπει τη διεκδίκηση αποζημίωσης από τους παθόντες.

  Εγκλημα-Πειρατεία σε λεωφορείο

 Εγκλημα  ο θάνατος των δύο αλλοδαπών στο Φουρκαρί 

 

     Σε εγκληματική ενέργεια οφειλόταν  ο θάνατος δύο αλλοδαπών, τα πτώματα των οποίων βρέθηκαν το βράδυ  της 25/11/08 σε χαντάκι, δίπλα στο δρόμο, στο  Φουρκαρί  - δίπλα στου Βαρδινογιάννη – στο  Γαλατά Πόρου.

    Όπως διαπιστώθηκε από τη νεκροτομή, και οι δύο έφεραν βαριές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις που προκλήθηκαν από γροθιές και θλον όργανο, πιθανόν ξύλο. Χρονικά, ο θάνατος προσδιορίστηκε  πριν από περίπου δύο μέρες. 

     Γρήγορα στα χέρια της αστυνομίας  βρέθηκαν  δύο Έλληνες 48 και 23 ετών, πατέρας και γιος κάτοικοι Περιστερίου (ο γιος λειτουργούσε ως προπομπός της μεταφοράς των λαθρομεταναστών), και ένας Πακιστανός, οι οποίοι φέρονται πως είναι μέλη της σπείρας, η οποία ευθύνεται για την άγρια δολοφονία των δύο λαθρομεταναστών.

     Οι τρεις δράστες, οι οποίοι κατηγορούνται ότι ξυλοκόπησαν μέχρι θανάτου τους δύο άτυχους αλλοδαπούς  εν πλω γιατί διαμαρτυρήθηκαν επειδή  το σκάφος  έτρεχε πολύ, είχε κύμα και χτυπούσαν στο αμπάρι, συνελήφθησαν στο Κρανίδι, καθώς σε φορτηγό- ψυγείο μετέφεραν στοιβαγμένους άλλους 30  λαθρομετανάστες.

      Από την αστυνομική έρευνα προέκυψε, επίσης, ότι ο 43χρονος ιδιοκτήτης του φορτηγού, που θεωρείται από τα ηγετικά στελέχη, δραστηριοποιούνταν στη μεταφορά λαθρομεταναστών από το 1995.   

     Μάλιστα εκτός του φορτηγού, είχε και δικό του σκάφος για τις θαλάσσιες μεταφορές.

 

    Το φόνο 54χρονου ΑΜ, το  Σάββατο 15-12-12 στο χωριό Αγία Ελένη Τροιζηνίας ομολόγησε ο 68χρονος ΚΚ, που παρουσιάστηκε το βράδυ της 18/12/12 στην Υποδιεύθυνση Ασφάλειας Πειραιά.
      Σύμφωνα με την αστυνομική έρευνα, ο 68χρονος έπειτα από λογομαχία που είχε με το θύμα σε καφενείο του χωριού Τραχιάς Αργολίδας, το επισκέφθηκε στο σπίτι του στην Αγία Ελένη.

     Εκεί, συνέχισαν τον καυγά, με τον δράστη να μαχαιρώνει μέχρι θανάτου τον 54χρονο.

 

 Κεντρική σελίδα